ΠΑΘΗΣΕΙΣ

Γλαύκωμα

Το γλαύκωμα είναι μια νευρολογική πάθηση της κεφαλής του οπτικού νεύρου η οποία καταλήγει σε απώλεια νευρικών κυττάρων του οπτικού νέυρου και συνακόλουθη μείωση του οπτικού πεδίου του ασθενούς. Αν δεν ελεγχθεί η μείωση του οπτικού πεδίου μπορεί να φτάσει σε επίπεδο όρασης μέσα από τούνελ (tunnel vision) και αν προχωρήσει περισσότερο σε απόλυτη τύφλωση. Ο σημαντικότερος παράγοντας τον οποίο μπορούμε να μετρήσουμε και να επέμβουμε είναι η ενδοφθάλμια πίεση (πίεση εντός του οφθαλμού). Υπάρχουν πολλές θεωρίες για την αιτιοπαθογένια του γλαυκώματος (μειωμένη απέκκριση του υδατοειδούς υγρού και αύξηση της πίεσης, αυξημένη παραγωγή υδατοειδούς υγρού και αύξηση της πίεσης, μειωμένη παροχή αίματος στην κεφαλή του οπτικού νεύρου, προγραμματισμένος κυτταρικός θάνατος των νευρικών κυττάρων της κεφαλής του οπτικού νεύρου).

Υπάρχουν διάφοροι τύποι γλαυκώματος αναλόγως με την αιτιολογία και την ηλικία. Το χρόνιο απλούν γλαύκωμα είναι το συνηθέστερο και εμφανίζεται σε άτομα μέσης ηλικίας. Το ψευδοαποφολιδοτικό γλαύκωμα εμφανίζεται σε γηραιότερα άτομα, το χρώστικό σε νεότερα άτομα κ.οκ. Υπάρχει επίσης και το οξύ γλαύκωμα με πολύ θορυβώδη συμπτωματολογία (πίεση πάνω από 50, πόνος, κεφαλαλγία, τάση προς έμετο) που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης ακόμη και με κρουστικό (Yag) laser (link).

Εάν η πίεση του οφθαλμού είναι λίγο αυξημένη πρέπει να γίνεται βιομικροσκόπιση του οπτικού νεύρου. Εάν το νεύρο είναι ύποπτο ή αν συντρέχουν άλλοι παράγοντες πιθανού γλαυκώματος (κληρονομικότητα, υπερμετρωπικό μάτι) τότε θα πρέπει να γίνεται τακτικά έλεγχος γλαυκώματος. Ο έλεγχος γλαυκώματος περιλαμβάνει οφθαλμολογική εξέταση, εξέταση νεύρου με OCT (link) και οπτικά πεδία (link).

Η θεραπεία του γλαυκώματος είναι συντηρητική και χειρουργική. Σε πρώτη φάση αντιμετωπίζεται με κατηγορίες κολλυρίων (ανάλογα προσταγλαδίνης, β αναστολείς, αναστολείς καρβονικής ανυδράσης κ.α.) καθώς και χάπια (ακεταζολαμίδη). Αν τα συντηρητικά μέτρα δεν επαρκούν μπορούμε να προχωρήσουμε είτε σε ήπια (laser SLT) είτε σε μείζονα επεμβατικά μέτρα (εγχείριση τραμπεκουλεκτομής). Ο ύποπτος για γλαύκωμα ασθενής πρέπει να εξετάζεται μια φορά το χρόνο ενώ ο γλαυκωματικός κάθε έξι μήνες όταν βεβαίως είναι υπό έλεγχο.